دلم به اندازه حجم قفس تنگ است.. ميداني برادر؟!...
يعني ميشود كه بشود؟؟!
يعني ميشود دلمان خوش شود و بخنديم؟!
من كاري به موسوي و غير موسوي ندارم، من دلم براي "ايران"م ميسوزد..
چشم هايم را كه باز ميكنم، چيزهايي ميبينم كه دوست ندارم، ميبندم‏شان شايد نبينم... اما نبايد بسته بمانند، اين را ميدانم! پس باز ميكنم و تصميم ميگيرم!
خدا ياري‏مان كند.